Het is alweer een tijd geleden dat ik mijn week met jullie deelde. Voor mij is dat vaak ook erg lastig, de hoofdmoot van mijn week bestaat namelijk uit cliëntencontact en daaruit vloeit vanzelfsprekend voort dat ik hierover niets kan en mag delen (lees: als psycholoog heb ik geheimhoudingsplicht). Wel kan ik mijn ervaringen wat betreft psychologie meer in het algemeen delen wat jullie natuurlijk regelmatig in blogvorm terugzien. Soms heb ik een week waar ik ervoor heb gekozen wat meer op de sociale/eventkalender te zetten en afgelopen week was zo’n week! Lezen jullie weer gezellig mee met de week van Weekers?
Zondag 23 augustus
Ik word een beetje brakjes wakker. Gisteren ben ik voor het eerst naar het Prinsengrachtconcert geweest en het was echt een beleving! We waren uitgenodigd door vrienden en zij lagen met hun boot recht voor het podium. Zo frontrow heb ik nog nooit ergens gezeten, fantastisch! We genoten van de muziek en de gezelligheid en na afloop van het concert volgde een nachtvaart door Amsterdam. We deden tevens Sail aan (ook de eerste keer voor mij) en gingen pas rond 02.00uur in de nacht aan wal. Een korte nachtrust en een paar wijntjes voel ik meteen. Ik ben geen drinker, heb daarom ook niet veel nodig om brak te zijn. Ik kan niet in bed blijven liggen, want vandaag geef ik een feestje. Op 20 augustus ben ik 26 jaar geworden en vier dit met een kleine verjaardagsborrel in de tuin. Het is prachtig weer en op ons terras drinken we wijntjes onder het genot van zomerse hapjes van Van Dam Catering. Het wordt veel later dan gepland, maar het is het waard!
Prinsengrachtconcert Amsterdam: met John
Mijn verjaardagsborrel: met Lonneke, Leontien, Mariëlle en Daniëlle
Maandag 24 augustus
Er staat een bomvolle dag op de planning in de praktijk. Van half juli tot half augustus was het vrij rustig aangezien het merendeel van mijn cliënten in die periode op vakantie is. Het is nu te merken dat die weer voorbij is en de kids weer naar school gaan. Erg leuk te horen hoe het iedereen is vergaan deze paar weken van ‘psycho-pauze’. In de avond plof ik lekker op de bank en werk ik mijn mailtjes bij.
Dinsdag 25 augustus
Wederom een praktijkdag. Coachingstrajecten lopen door, ik heb een intake met een nieuwe cliënt en ook sluit ik een traject af. Ik heb eigenlijk 3 categorieën cliënten: één groep komt voor cursussen mindfulness en/of ontspanning, één groep komt op routine basis voor de meest uiteenlopende dingen en daarmee voor onbepaalde tijd (als het ware een ‘onderhoud’ zoals je ook met regelmaat naar de kapper gaat) en de laatste groep komt voor een specifiek probleem en sluit de bezoekjes aan mij af zodra het probleem opgelost is. Iemand uit deze laatste categorie zie ik voor de laatste keer. Zij kwam voor traumagerelateerde klachten en samen hebben we ernaartoe gewerkt bepaalde gebeurtenissen een plekje te geven. Ik ben telkens zo enorm trots wanneer iemand met nieuwe kracht de deur uitloopt! Ik krijg een heel lief handgeschreven kaartje en een tè grote doos ‘Merci’ chocolade waardoor ik gekscherend zeg dat het echt nodig is dat ik een bordje ga ophangen met ‘Please don’t feed your coach’ erop. ‘s Avonds kijk ik Linda’s Zomerweek op uitzending gemist. Wat een leuk programma is dat toch!
Woensdag 26 augustus
Vandaag staat er voor het eerst na de zomerstop weer yoga op de planning. Ik zie flink af tijdens deze les en het is mijn eigen schuld. Wellicht zijn jullie door mijn vorige blogs al redelijk op de hoogte van mijn haat-liefdeverhouding met sport, maar ik heb mezelf weer weten te overtreffen! Mijn yoga lerares had 1,5 maand zomerstop qua lessen en ondanks mijn goede voornemens heeft dit geresulteerd in 1,5 maand persoonlijke zomerstop voor mij. Ik heb werkelijk he-le-maal niets uitgevoerd op sportgebied ondanks dat ik echt wel even een zonnegroet mee had kunnen pakken. Het voelt misschien niet als een verrassing, maar toch ben ik teleurgesteld in mezelf en besluit voortaan maar twee keer in de week yoga te gaan doen in plaats van één keer om de spreekwoordelijke flow erin te houden. Vervolgens ga ik naar de praktijk. ‘s Avonds heb ik lekker me-time en laat ik mijn nagels doen en begin ik in het boek ‘Omarm je emoties’, een verjaardagscadeau van een vriendin.
Donderdag 27 augustus
Ik val bijna uit bed van de spierpijn! Blijkbaar heb ik spieren op plekken in mijn lijf waar ik geen weet van had. Ik heb letterlijk pijn aan mijn buikspieren als ik moet niezen! En morgen moet ik weer. Ik weet niet hoe ik dat ga overleven en houd me maar voor dat de pijn morgen vast wel iets minder zal zijn tot mijn vriend aangeeft dat de tweede dag altijd het ergst is. Ik werk aan mijn column voor de nieuwe Talkies MAN. Het gaat over gouden regels om de communicatie met een vrouw in goede banen te leiden en ik merk dat het een uitdaging is met een limiet van 500 woorden de complexe gedachtengang van vrouwen samen te vatten. In de late middag heb ik een afspraak met Arma Leder waar ik een kijkje mag nemen tussen de nieuwe wintercollectie. Ik ben helemaal verliefd op een grijze leren broek en een zwarte leren legging (ik verkoop het aan mezelf als volgt: dress down in de praktijk met een mooi colbert, dress up met een faux fur naar een event) en deze gaan dus mee naar huis. Daarna race ik door naar de TOV HQ waar ik ben uitgenodigd voor de lancering van de TOVxChantalBles tassencollectie. De collectie ziet er top uit en ik klets gezellig bij met vrienden op de afterparty. Vervolgens haal ik met mijn vriend een patatje en gaan we naar de film.
Lancering tassencollectie TOVxChantalBles: met Lonneke, Marvy, Kristina, Janine, Sarah, Chantal en Renée
Lancering tassencollectie TOVxChantalBles: met John
Vrijdag 28 augustus
De spierpijn van gisteren blijkt een absoluut lachertje te zijn als ik het met vandaag vergelijk. Ik weet niet waar ik het moet zoeken tijdens deze ochtendles. Gutsend van het zweet vecht ik me door 1,5 uur Ashtanga Yoga heen, maar wat ben ik trots op mijn sportprestaties van deze week! Eenmaal thuis heb ik een lunch met een vriendin wat meteen een date voor Binkie is. Hij is helemaal verliefd op zijn soortgenoot, dwergkees ‘Happy’. ‘s Avonds eten we bij Brasserie van Dam met vrienden. Tot in de late uurtjes is het lachen, gieren en brullen op het terras!
Binkie met zijn nieuwe vlam Happy
Zaterdag 29 augustus
In de ochtend bereid ik me voor op een screentest bij RTL. In de middag ben ik aanwezig op de verjaardagsborrel van Anouk Smulders. Als ambassadrice van de stichting Ruby and Rose gebruikt ze de gelegenheid om aandacht te vragen voor de ‘silent ladykiller’ gynaecologische kanker, een verzamelnaam voor onder meer baarmoederhalskanker en eierstokkanker. Er wordt een landelijke sms-campagne gelanceerd in de hoop veel geld op te halen voor onderzoek om zo de strijd aan te gaan met deze verschrikkelijke ziekte waarvan de prognose op dit moment zeer slecht is (8 op de 10 vrouwen sterven aan de gevolgen van deze vorm van kanker). Wil je helpen? Sms dan ‘RUBY’ aan 3669 en doneer daarmee 1 euro aan Ruby and Rose ten behoeve van onderzoek (voor meer info htpps://www.rubyandrose.nl). Om 18.00uur zet ik koers naar het zuiden van het land. Mijn zusje geeft haar 21-diner, een traditie binnen haar dispuut waarvan ik zelf ook oud-lid ben. Met een groep van circa 20 meiden eten we in het ouderlijk huis van de jarige wat dus ook mijn ouderlijk huis is! Papa en mama in de keuken, opa en oma achter de BBQ, te gezellig! Om middernacht besluit ik niet mee te gaan stappen, maar terug te rijden naar Laren, omdat ik morgen moet werken.
Verjaardag Anouk Smulders: met Annic, Lonneke, Anouk, Gladys en Janice
Verjaardag Anouk Smulers: met Manou
21-diner van mijn zusje: met het hele dispuut
Zondag 30 augustus
Ik heb een screentest bij RTL en ik vind het stiekem best wel spannend. In heb voor mezelf besloten alleen iets met tv te doen als het met mijn vakgebied te maken heeft, een echte tv-carrière ambieer ik immers niet, en daarvoor precies word ik benaderd. In de ochtend bereid ik het script voor en in de middag heb ik de opnames in Hilversum. Ik krijg geen black out en weet aardig uit mijn woorden te komen, dus wat mij betreft is het al zeer geslaagd. Voor nu afwachten maar weer of het iets wordt….
Liefs,
Drs. Kelly